Klasse bril

Door middel van de ingebouwde spiegeltjes in de prismabril kan de drager ervan om een hoekje kijken. Erg handig wanneer je als patiënt verplicht bent lang op je rug te liggen en toch een boek wilt kunnen lezen. Je legt het boek op je buik en laat je hoofd gewoon op het kussen liggen. Met deze bril op je neus kun je de tijd dan toch een beetje aangenaam doorbrengen, voor zover mogelijk, door je te verliezen in bijvoorbeeld, een meeslepende roman.

Het gebruik van deze bril was natuurlijk niet voor iedereen weggelegd in sanatorium of ziekenhuis. Je moest wel bemiddeld zijn om hiervan gebruik te mogen maken. Deze patiënten lagen dan, zo gezegd, op klasse. Er was een 1e, 2e en 3e klasse en afhankelijk van de hoogte van het salaris, kon men zich via het ziekenfonds verzekeren voor verzorging en verpleging.
Mijn schoonmoeder was werkzaam in de verpleging en kreeg deze bril als aandenken van een patiënt, nadat hij maanden van de bril had 'genoten'. Toen ik zelf in de jaren 60 in de verpleging ging, kreeg ik deze bril van haar!

Ingezonden door:
Gerry de Vos-Ravestein