Draaien tot je een ons weegt

Toen ik een jongetje van 7 jaar oud was zag ik voor de eerste keer een Canadees. Hij gaf mij een oude koffergrammofoon met een kapotte veer. De koffergrammofoon werkte alleen als ik bleef draaien aan de slinger. Draaien, altijd maar draaien! Toen ik een paar vooroorlogse platen van de buren kreeg, is denk ik mijn liefde voor grammofoonplaten geboren. In de loop der jaren kwamen er diverse plaatsnelheden voorbij. Het begon met bakalieten 78 toerenplaten, gevolgd door PVC 45 toeren singles en tot slot de grote 33 toeren langspeelplaten.
Al die jaren heb ik met heel veel plezier naar deze oude en nieuwe platen geluisterd, met als enig nadeel dat je telkens opnieuw een plaat op moet zetten. Cassettebandjes en CD's konden het bij mij nooit winnen, ook niet in geluid. Nu luister ik nog steeds naar mijn oude platen, maar dan met behulp van moderne apparatuur.

Ingezonden door:
Mient Oegema