Portret, tas, poesiealbum

Het treffende portret van mijn moeder is recent geschilderd vanaf een foto door Harma van der Ros-Holtland. Moeders poesiealbum vond ik, recent deze maand, verscholen achter een stapel handdoeken in een oud kastje, uit de inboedel van mijn moeder. Het is meer dan een eeuw oud. Haar ouders, grootouders en andere familieleden vulden deze pagina's, allen doordrenkt met de tale Kanaäns.
Mijn moeder hield van mooi in de meest ruime zin van het woord. Zij had een moeilijk leven. Desondanks wist ze toch te genieten van de dingen, die in haar karig bereik lagen. Hoeden waren haar passie, evenals tassen. Deze tas is van krokodillenleer. Écht krokodillenleer. Mijn moeder heeft hier heel lang voor moeten sparen. "Als ik nog maar eens tot mijn doel kom", was één van haar gevleugelde uitspraken. In die tijd was krokodillenleer nog niet aanstootgevend.

Onze relatie was, zacht uitgedrukt, ambivalent. De laatste jaren van haar leven was dit volledig ten goede gekeerd. Gedurende haar verblijf in Margaretha heb ik veel met haar gewandeld met de rolstoel en genoten we van de schoonheid van de stad Kampen.

Ingezonden door:
Ank Swierstra